Σενάριο μικρού
μήκους των
Ντανιέλα
Δαμιανίδου
και
(Το περιεχόμενο του σεναρίου έχει συνταχθεί
στην μνήμη του Στέφανου Δαμιανίδη, που στις 10 Σεπτεμβρίου 2001, έγινε φως,
λόγω της γνωστής, ανίατης ασθένειας, που ονομάζεται λευχαιμία.)
ΣΚ.1/ΕΣ./ΔΩΜΑΤΙΟ
ΕΥΑΣ/ΝΥΧ.
ΕΥΑ:ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ
ΚΟΠΕΛΑ ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΝΟΗΜΑΤΟΣ.
Γράφει στο
ημερολόγιο της (υποκειμενικό, κοντινό στο ημερολόγιο)
«Κι αν υπάρχει
κάτι για να κάνω… εγώ;
Θα 'χανε άραγε ο
κόσμος τίποτα αν απλά… δεν υπήρχα;
Κι αν ίσως το
πέταγμα μιας πεταλούδας προκαλεί τυφώνα στην άλλη άκρη του πλανήτη… εγώ, τι
μπορώ να προκαλέσω… να καταστρέψω… να σώσω;»
Πέφτουν οι
τίτλοι.
ΣΚ.2/ΕΣ./ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ,
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ/ΗΜ.
ΣΟΦΙΑ:ΦΙΛΗ ΕΥΑΣ Η
ΟΠΟΙΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Η Εύα χτυπάει την
πόρτα των νοσηλευτών. Της ανοίγει η Σοφία, μιλάει στο τηλέφωνο:
ΣΟΦΙΑ
Που είστε;
…
Ερχόμαστε, ναι!
Τώρα ήρθε και η Εύα.
Θέλω οπωσδήποτε
παγωμένο ουζάκι!
…
Σε 20 λεπτά
περίπου θα ‘μαστε εκεί…
Κάνει ένα νόημα
στη Εύα και κλείνει το τηλέφωνο.
Ψιθυριστά στην
Εύα
Μισό λεπτό να
φύγει η “μεγάλη” και την κοπανήσαμε.
ΣΚ.3/ΕΣ./ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟΥ/ΗΜ.
Η Εύα περπατάει
αργά στον διάδρομο προς τις καρέκλες. Χαζεύει τις αφίσες στον τοίχο.
Μπροστά σε μία
σταματάει (υποκειμενικό στην αφίσα)
« Υπάρχει κάτι
για να κάνεις εσύ…
ΓΙΝΕ ΔΩΡΗΤΗΣ
ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ »
Η Εύα κοιτά την
αφίσα διστακτικά. Χαμογελά.
Βγάζει από την
τσάντα της ένα μπλοκ κι ένα μολύβι και σημειώνει το τηλέφωνο πληροφοριών,
ακούγεται πόρτα που ανοίγει και ομιλίες. Βάζει βιαστικά το μπλοκ και το μολύβι
πίσω στην τσάντα.
ΣΟΦΙΑ
Εύααα
Την βλέπει
μπροστά στην αφίσα
Δωρητής μυελού
των οστών;(ναζιάρικα).
Δεν ήξερα ότι
έχεις τέτοιες ανησυχίες!
ΕΥΑ
Ίσως είναι ένας
τρόπος να φανώ χρήσιμη σ' αυτή την κοινωνία…
ΣΟΦΙΑ
Γιατί αυτή είναι
χρήσιμη για σένα;(χαμογελώντας)
ΕΥΑ
Προφανώς για
κανέναν δεν είναι. Οπότε μάλλον πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο ο ένας για
τον άλλον…
Περπατάνε στον
διάδρομο.
Η Εύα επιταχύνει.
Λέγε! Θα έρθεις
μαζί μου;
ΣΟΦΙΑ
Τώρα; Έλα πάμε
που μας περιμένουν τα παιδιά και το σκέφτεσαι κάποια άλλη στιγμή..
ΕΥΑ
Αφού ξέρεις ότι ή
τώρα ή ποτέ (επίμονα)
ΣΟΦΙΑ
Καλά πάμε γιατί
εσύ είσαι και αγύριστο κεφάλι (κατσουφιάζοντας)
αλλά να ξέρεις
ότι δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις..
ΣΚ.4/ΕΣ./ΕΞΕΤΑΣΤΗΡΙΟ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
Η Εύα κάθεται σε
μια πολυθρόνα αιμοληψίας και μια νοσοκόμα της παίρνει αίμα.
Η Σοφία κάθεται
στην πόρτα με τα χέρια σταυρωμένα και την κοιτά δυσανασχετώντας. Της δείχνει με
νόημα το ρολόι.
ΣΚ.5/ΕΣ./ΚΟΥΖΙΝΑ
ΕΥΑΣ/ΗΜ.
(ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ)
Η Εύα και η Σοφία
μαγειρεύουν στην κουζίνα.
Η Εύα ανακατεύει
το φαγητό. Χτυπάει το τηλέφωνο. Αφήνει το φαγητό και σηκώνει το τηλέφωνο.
ΕΥΑ
Μάλιστα
…
Καλησπέρα σας
…
Θα μπορούσα να
έχω λίγο χρόνο να το σκεφτώ;
…
Ευχαριστώ πολύ.
Το κλείνει.
ΣΟΦΙΑ
Ποιος ήτανε;
ΕΥΑ
Από το
νοσοκομείο.
ΣΟΦΙΑ
Και τι σε θέλανε;
ΕΥΑ
Να σώσω τον 332!
ΣΚ.6/ΕΣ./ΕΞΕΤΑΣΤΗΡΙΟ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ: ΝΕΑΡΟΣ
ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ
ΓΙΑΤΡΟΣ:
ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
ΓΙΑΤΡΟΣ
Δυστυχώς Αχιλλέα
όπως καταλαβαίνεις κι εσύ, η νόσος αποδείχθηκε ανθεκτική στη χημειοθεραπεία που
εφαρμόσαμε, όμως η διαδικασία αναζήτησης δότη που ξεκίνησε άμεσα εδώ και λίγες
μέρες και μαθαίνω ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο..
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δηλαδή γιατρέ
βρέθηκε συμβατός δότης;
ΓΙΑΤΡΟΣ
Αχιλλέα αυτή τη
στιγμή δεν μπορώ να σου ανακοινώσω κάτι επίσημα…
σου υπόσχομαι
όμως ότι θα σε ενημερώσω το γρηγορότερο δυνατό.
ΣΚ.7/ΕΞ./ΑΥΛΗ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
Ο Αχιλλέας
καπνίζει στην είσοδο του νοσοκομείου προβληματισμένος.
Η Εύα βαδίζει
προς την πόρτα. Ο Αχιλλέας την ακολουθεί με το βλέμμα του καθώς αυτή προχωράει.
Χτυπάει το τηλέφωνό της. Σταματάει. Το ψάχνει.
ΕΥΑ
Στο τηλέφωνο.
Έλα Σοφία μόλις
έφτασα
…
Εντάξει, σε
περιμένω στην είσοδο του νοσοκομείου.
Πηγαίνει στο
παγκάκι και κάθεται. Βγάζει από την τσάντα της ένα βιβλίο («Το άρωμα του
ονείρου» του Tom Robins) και το διαβάζει. Το εξώφυλλο μαγνητίζει
τον Αχιλλέα. Η Εύα βγάζει ένα τσιγάρο.
Ο Αχιλλέας
πλησιάζει στο παγκάκι και της ανάβει.
ΕΥΑ
Ευχαριστώ…
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αχιλλέας… χάρηκα
ΕΥΑ
Εύα…
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Βλέπω διαβάζεις Tom Robins…
(Κάθεται δίπλα
της και η κάμερα ανεβαίνει σιγά σιγά στον ουρανό, μουσική)
ΣΚ.8/ΕΞ./ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ/ΗΜ.
Η κάμερα
κατεβαίνει από τον ουρανό.
Ο Αχιλλέας και η
Εύα περπατούν στην παραλία. Διάφορα πλάνα
(μόνο μουσική ανακατεμένα στο μοντάζ) μιλάνε, γελάνε, κάθονται στην
αποβάθρα, αγοράζουν από πλανόδιους.
Η μουσική
χαμηλώνει σιγά σιγά.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και ο
"τρυποκάρυδος" του Robins είναι καταπληκτικό. Ίσως ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.. Δεν μου είπες
όμως την ιστορία αυτού που διαβάζεις τώρα.
ΕΥΑ
Α, είναι ένας
τρελός τύπος που προσπαθεί να ξεφύγει από τον θάνατο.
Ο Αχιλλέας
αλλάζει βλέμμα. Παύει να χαμογελά.
Η μουσική
σταματάει απότομα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και...τα
καταφέρνει;
ΕΥΑ
Δεν ξέρω ακόμα
είμαι στην αρχή. Όταν το τελειώσω όμως μπορώ να στο δώσω αν θές.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Όταν το
τελειώσεις ίσως να μη το χρειάζομαι πια...
Η Εύα τον
κοιτάζει παραξενεμένη. Πριν προλάβει να πει κάτι, ο Αχιλλέας συνεχίζει
..Πρέπει να φύγω.
Φεύγει και την
ώρα που η Εύα πάει να τον σταματήσει χτυπά το τηλέφωνό της.
ΕΥΑ
Τσατισμένα Ναι..
.......
Η ίδια
.......
Μα σας εξήγησα
ότι χρειάζομαι λίγο χρόνο να το σκεφτώ.
.......
Εντάξει θα σας
ειδοποιήσω όσο πιο σύντομα γίνεται.
Κλείνει το τηλέφωνο
βιαστικά και ψάχνει τον Αχιλλέα που έχει ήδη χαθεί.
ΣΚ.9/ΕΞ./ΔΡΟΜΟΣ/ΝΥΧ.
Τον ψάχνει στο
δρόμο, όμως εκείνος έχει ήδη χαθεί.
ΣΚ.10/ΕΣ./ΔΩΜΑΤΙΟ
ΕΥΑΣ/ΝΥΧ.
(ΑΡΚΕΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ)
Η Εύα κλείνει το
τηλέφωνο της απογοητευμένη (μελαγχολική μουσική).
Κάθεται στο
κρεβάτι.
Πιάνει το βιβλίο
από το κομοδίνο της και το ξεφυλλίζει. Το πετάει κάτω. Παίρνει το τηλέφωνο πάλι
και καλεί τον Αχιλλέα.
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ
Η κλήση σας
προωθείται…
Τηλεφωνεί ξανά
και ξανά ενώ πηγαινοέρχεται στο δωμάτιό της (γρήγορο μοντάζ)
ΣΚ.11/ΕΣ./ΔΩΜΑΤΙΟ
ΜΟΝΑΔΑΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
Ο Αχιλλέας
βρίσκεται στο κρεβάτι, στο δωμάτιο της μονάδας.
Βλέπει στον ύπνο
του τη σκηνή που αφήνει την Εύα και φεύγει. Ξαφνικά στο όνειρο γίνεται νύχτα
και τρέχει.
Και ενώ πριν
έτρεχε να φύγει από κοντά της, τώρα τρέχει να την φτάσει μα αυτή απομακρύνεται
συνεχώς.
Ξυπνάει απότομα.
Κοιτάζει έξω από
το παράθυρο (υποκειμενικό)
ΣΚ.12/ΕΣ./ΔΩΜΑΤΙΟ
ΕΥΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
Η Εύα τηλεφωνεί
στη Σοφία.
ΕΥΑ
Εξαφανίστηκε σου
λέω. Άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
Έχει κλειστό το
κινητό του, στο σπίτι δεν το σηκώνει και στην δουλειά του δεν έχουν ιδέα.
Σε παρακαλώ πέρνα
από εδώ να τα πούμε.
ΣΟΦΙΑ
Δεν μπορώ έχω
βάρδια, αλλά δεν έχει πολύ δουλειά. Μην κάθεσαι μόνη και στεναχωριέσαι έλα εσύ
από εδώ.
ΣΚ.13/ΕΣ./ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ/ΗΜ.
Η Εύα και η Σοφία
κάθονται στο εργαστήριο. Κάποιος από έξω φωνάζει τη Σοφία.
ΣΟΦΙΑ
Στην Εύα
Εύα… θα αργήσω
λίγο… αν θέλεις πήγαινε στο κυλικείο και
έρχομαι αμέσως…
έχω να σου πω κιόλας κάτι…
Φεύγει.
Η Εύα βγαίνει από
το εργαστήριο και κατευθύνεται προς το κυλικείο…
Στο ασανσέρ
πέφτει πάνω στον Αχιλλέα, ο οποίος είναι με πιτζάμες και τον ορό στο χέρι…
Κοιτάζονται στα
μάτια για δευτερόλεπτα… η Εύα παγωμένη θυμάται τη φωνή του Αχιλλέα
«Όταν το
τελειώσεις ίσως να μη το χρειάζομαι πια..»
Έρχονται στο
μυαλό της εικόνες από προηγούμενες σκηνές από τα επίμονα τηλεφωνήματα του
νοσοκομείου
Εκείνη την ώρα
έρχεται η Σοφία και τους διακόπτει τη σιωπή…
ΣΟΦΙΑ
Α, γνωριστήκατε
βλέπω…
Στην Εύα
Θυμάσαι πριν ένα
δίμηνο που με ζάλιζες με τη δωρεά και την μεταμόσχευση;
Δεν στο είπα τότε
αλλά τελικά το ξανασκέφτηκα και
είπα.. «γιατί
όχι»
και ιδού λοιπόν
το αποτέλεσμα!(δείχνοντας τον Αχιλλέα)
Αυτό ήθελα να σου
πώ…
ΣΚ.14/ΕΞ./ΠΑΡΑΛΙΑ/ΗΜ.
Ο ήλιος δύει και
η Εύα κάθεται στην παραλία μόνη και διαβάζει στο ημερολόγιό της τα όσα έγραφε
στην αρχή.
ΕΥΑ
«Κι αν υπάρχει
κάτι για να κάνω ..εγώ;
Θα 'χανε άραγε ο
κόσμος τίποτα αν απλά… δεν υπήρχα;
Κι αν ίσως το
πέταγμα μιας πεταλούδας προκαλεί τυφώνα στην άλλη άκρη του πλανήτη… εγώ, τι
μπορώ να προκαλέσω, να καταστρέψω…να σώσω;»
Πιάνει το στυλό,
μουτζουρώνει το «καταστρέψω» και κυκλώνει
το «σώσω»
Συνεχίζει να γράφει
…
Πέφτουν οι τίτλοι
τέλους και η Εύα μένει εκεί και ενώ το πλάνο ανοίγει, στο τέλος βλέπουμε τον
Αχιλλέα να την πλησιάζει και να κάθονται μαζί. Ακούγεται η φωνή της να διαβάζει
ένα απόσπασμα από «Το άρωμα του ονείρου» του Tom Robins.
No comments:
Post a Comment