Του Χανς Κρίστιαν
Άντερσεν
Διασκευή
Λυδία Κώνστα/Λεία
Μιχαλοπούλου
Θεσσαλονίκη
22-3-05
ΠΡΑΞΗ 1Η
ΣΚ. 1Η
(Μουσική.
Ανοίγει η Αυλαία.
Στη σκηνή έχουμε
την πλατεία, ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Χαρούμενη ατμόσφαιρα, αγορές, κόσμος
καλοντυμένος, φώτα).
ΧΟΡΟΣ
Πανέμορφη γιορτή,
Ήρθε ο Χριστός
στη Γη
Γεμάτη με φωτάκια
η πλατεία
Πανέμορφη γιορτή,
Με φως και
μουσική
Αμέριμνα παιδιά
γελούν με προσδοκία
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Τι δέντρο μαγικό,
Λες κι είναι αληθινό
Πελώριο ως τα
σύννεφα και ως τον ουρανό
Με τα κλαδιά
γερμένα
Στολίδια
φορτωμένα
Φωλιά για τα
παιχνίδια…
Να παίζουμε
κρυφτό;
ΑΓΟΡΑΚΙ
Κυνηγάω…
(Της γλιστράει το
παπούτσι και το αρπάζει το αγοράκι).
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Το παπούτσι μου…
Δώστο μου!
ΑΓΟΡΑΚΙ
Θα αστειεύεσαι,
παπούτσι δεν κρατώ,
Μονάχα ένα
βαρκάκι, για τον ωκεανό!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Δώστο μου πίσω,
αν σε πιάσω θα τις φας!
ΑΓΟΡΑΚΙ
Είν’ το καράβι
που είχε ο Σεβάχ…
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Είναι δικό μου,
της μαμάς μου δηλαδή
Που μου το άφησε
πριν φύγει από τη γη…
ΑΓΟΡΑΚΙ
Μαμά κοίτα τι
βρήκα μία κούνια για μωρά
Νομίζω είναι
τέλειο για τη μικρή Χαρά
ΧΟΡΟΣ
Πανέμορφη γιορτή,
ήρθε ο Χριστός στη Γη,
Γεμάτη με φωτάκια η πλατεία
Πανέμορφη γιορτή,
με φως και μουσική
Αμέριμνα παιδιά
γελούν με προσδοκία
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Δώστο μου πίσω,
αν σε πιάσω θα τις φας!
ΑΓΟΡΑΚΙ
Είν’ το καράβι
που είχε ο Σεβάχ…
ΧΟΡΟΣ
Τι δέντρο μαγικό, λες κι είναι αληθινό
Πελώριο ως τα
σύννεφα και ως τον ουρανό
Με τα κλαδιά
γερμένα στολίδια φορτωμένα
Φωλιά για τα
πουλιά και τα μικρά παιδία
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Είναι δικό μου,
της μαμάς μου δηλαδή
Που μου το άφησε
πριν φύγει από τη γη…
ΑΓΟΡΑΚΙ
Μαμά κοίτα τι
βρήκα μία κούνια για μωρά
Νομίζω είναι
τέλειο για τη μικρή Χαρά
(Από τις φωνές
και τα γέλια βγαίνει από το παράθυρο/ μπαλκόνι της σοφίτας ο πατέρας της).
ΠΑΤΕΡΑΣ
Χριστίνα! Χριστίνα!!! Μα έχεις τρελαθεί,
Σήμερα θα έπρεπε
να είσαι σοβαρή,
Ντροπή σου
ανεπρόκοπη, μια μέρα σαν αυτή
Αύριο στη γιορτή
σου θα είσαι νηστική
(Ακούγεται αέρας,
σκοτεινιάζει. Το αγοράκι τρομάζει και φεύγει ξεχνώντας να επιστρέψει την παντόφλα).
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Μα Πατέρα κρυώνω
χωρίς το παπουτσάκι μου…
ΠΑΤΕΡΑΣ
Αν δεν πουλήσεις
σήμερα τα σπίρτα που κρατάς
Μην σώσεις και
γυρίσεις, το βράδυ αλλού να πας
Τσακίσου!
Συμμαζέψου! Κάτω μην κατεβώ…
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Μα πατέρα…
ΠΑΤΕΡΑΣ
Όταν μιλά ο
πατέρας σου, να έχεις σεβασμό!
Μόνος μου σε
μεγάλωσα, θυσίες ένα σωρό
Να φας, να πιεις,
να ντύνεσαι, κάπου να κοιμηθείς
Άρρωστο με
κατάντησες, για όλα φταις εσύ!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Συγνώμη πατέρα,
τρέχω αμέσως στη γωνιά
ΠΑΤΕΡΑΣ
Μην μ’ αναγκάσεις
να έρθω κάτω στην παγωνιά
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Πατέρα, θα τα πουλήσω
όλα, θα δεις
Αύριο στη γιορτή
μου… θα…
ΠΑΤΕΡΑΣ
Θα δούμε, θα
δούμε. Δουλειά τώρα, μπρος
ΣΚ. 2Η
(Χιονίζει και η
μικρή αρχίζει να στροβιλίζεται ανάμεσα στο
πλήθος προσπαθώντας να πουλήσει τα σπίρτα).
ΧΟΡΟΣ
Θεέ μου, τι
ντροπή, δίχως ανατροφή
Ντροπή του να
φωνάζει σε τούτο το παιδί,
Που’ ναι τόσο
γλυκό, μουτράκι αγγελικό,
Κατάξανθο,
πανέμορφο, μοιάζει ζωγραφιστό
ΓΥΝΑΙΚΑ
Τι ωραίο
κοριτσάκι,
ΑΝΤΡΑΣ
Έτσι που χορεύει,
ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΝΤΡΑΣ
Μοιάζει μ’ αστεράκι
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Κυρία θέλετε
σπίρτα;
ΧΟΡΟΣ
Χιονίζει απαλά,
Το χιόνι στα
μαλλιά
Την κάνει να ’ναι
δυο φορές σαν ζωγραφιά
Είναι τόσο γλυκό,
Μουτράκι
αγγελικό,
Κατάξανθο,
πανέμορφο, αχ να’ναι τυχερό!
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Τι ωραίο
κοριτσάκι,
ΑΝΤΡΕΣ
Έτσι που χορεύει,
ΟΛΟΙ
Μοιάζει μ’
αστεράκι
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Τα 2 κουτιά μόνο
ένα τάλιρο
(Απομακρύνεται ο
κόσμος, η μικρή τους ακολουθεί.
Σβήνουν οι φωνές
τους).
ΧΟΡΟΣ
Πανέμορφη γιορτή,
ήρθε ο Χριστός στη Γη
Με μυρωδιές
ευωδιαστές, τόσο λαχταριστές
Πανέμορφη γιορτή,
με φως και μουσική
Στη θαλπωρή του
σαλονιού οι πιο όμορφες στιγμές
(Αδειάζει η σκηνή
σιγά σιγά).
ΣΚ. 3Η
(Μπαίνουμε σε
ελαφρά μελαγχολική ατμόσφαιρα).
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Κυρία θέλετε
σπίρτα; Πάρτε κυρία σπίρτα καλά
(Έχουν φύγει όλοι
και μένει μόνη).
Κρυώνω, πεινάω,
Αχ να ‘χα και εγώ
σπίτι ζεστό να πάω…
Μα του σπιτιού
μου οι τοίχοι
Είναι κι εκείνοι
τρύπιοι
Κρυώνω, χιονίζει
Ερήμωσαν οι
δρόμοι κι είμαι μόνη
Στα χέρια τα
σπίρτα κρατάω
Και όμως δεν
τολμάω…
Πειράζει να ανάψω
ένα μόνο,
Ένα σπίρτο, ένα,
για να μην κρυώνω
Πειράζει; λες να
με μαλώσουν;
Ένα μόνο, τη
ζεστασιά να νιώσω
(Τελικά την
παίρνει ο ύπνος σε μια γωνίτσα).
ΠΡΑΞΗ 2Η
ΣΚ. 4Η
(Ξυπνάει από την
παγωνιά και αποφασίζει να ανάψει το
σπίρτο. Μουσικό μοτίβο σπίρτου και πιθανώς μουσική ονειρική μετάβαση στα
οράματα. Εμφανίζεται μπροστά της μια σόμπα αναμμένη)
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Μια σόμπα ζεστή,
φωτιά που χορεύει
Γιορτή σα να
ξέρει πως είναι τρανή,
Χορεύει κι αυτή
κι εγώ στη ζεστούλα
Το δώρο μου είσαι
καλή μου φωτιά
Αν έρθω κοντά
σου, μη σβήσεις φοβάμαι
Τα πόδια θ’
απλώσω, που πάγωσαν πάλι
Δυνάμεις να πάρω,
φωτιά μου μεγάλη
Το κρύο αυτό
βράδυ…
(Το σπίρτο
σβήνει, και η σόμπα εξαφανίζεται).
Αχ… φεύγεις!
Γιατί;
Ακόμα κρυώνω, μη
φεύγεις φωτιά
Πειράζει ν’ ανάψω
και δεύτερο σπίρτο;
Στα χέρια τα
σπίρτα κρατάω
και όμως δεν
τολμάω…
Πειράζει να ανάψω
ένα μόνο,
Ένα σπίρτο, ένα,
για να μην κρυώνω
Πειράζει; λες να
με μαλώσουν;
Ένα μόνο, τη
ζεστασιά ξανά να νιώσω
(Αμέσως ανάβει
και το δεύτερο σπίρτο και βρίσκεται σε ένα στρωμένο τραπέζι, με μια από τις
οικογένειες που είχε προσπαθήσει να τους πουλήσει τα σπίρτα. Χριστουγεννιάτικη
γιορτινή διάθεση, κίνηση και ενέργεια).
ΓΟΝΕΙΣ
Περάστε, περάστε
Τι ωραία παρέα!
Τι δώρα, τι
ρούχα!
Καλώς τα παιδιά!
ΠΑΙΔΙΑ
Μυρίζουν υπέροχα…
Τι πλούσιο
τραπέζι!
ΑΓΟΡΑΚΙ
Εγώ κάθομαι εδώ
ΚΟΡΙΤΣΙ
Δική μου είναι η
θέση
ΥΠΗΡΕΤΕΣ
Σας περιμέναμε
Τραπέζι γεμάτο
Να σας
προσφέρουμε
Πάρτε ένα πιάτο
ΟΛΟΙ
Είναι Χριστούγεννα σε λίγες ώρες
Είναι γιορτή ως
την αυγή
Έξω το χιόνι
σκεπάζει την πλάση
Μέσα η αγάπη
ζεσταίνει την ψυχή
ΠΑΙΔΙΑ
Κοίτα τα δώρα μας
Κάτω απ’ το
δέντρο
ΑΓΟΡΑΚΙ
Εγώ έχω σίγουρα
το πιο ακριβό
ΚΟΡΙΤΣΙ
Γελιέσαι μικρέ,
το δικό μου νικάει
ΜΗΤΕΡΑ
Όλοι καθίστε, ώρα
για φαγητό
ΟΛΟΙ
Είναι Χριστούγεννα σε λίγες ώρες
Είναι γιορτή ως
την αυγή
Έξω το χιόνι
σκεπάζει την πλάση
Μέσα η αγάπη
ζεσταίνει την ψυχή
(Κι αυτό το σπίρτο
όμως σβήνει, και ορθώνεται μπροστά της πάλι ο τοίχος)
ΣΚ. 5Η
(Ανάβει και τρίτο
σπίρτο. Τότε το δέντρο της πλατείας φωτίζεται).
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Τι δέντρο μαγικό,
Μα αυτό είναι
αληθινό!
Όλα μαζί αν
παραβγούν,
Αυτό ποτέ δεν το
νικούν
Τ’ αστέρια τα χαϊδεύει
Η κορυφή του όταν
σαλεύει
Ν’ αγγίξω θέλω
ένα λεπτό
Το φως εκείνο το
χρωματιστό
(Πάει να πιάσει
τα φωτάκια, κι αυτά ανεβαίνουν στον ουρανό και γίνονται αστέρια).
Φωτάκια που πάτε;
Κι εσείς με
ξεχνάτε;
Αστέρια γυρίστε,
Ξανά να μη σβήστε
(Ένα από αυτά
πέφτει).
Αστέρι που
πέφτεις
Για ποιόνα
γυρνάς;
Ποιόν ήρθες να
πάρεις
Κι εδώ τριγυρνάς;
Τι όμορφα τώρα
εδώ να ‘σουν πάλι
Καλή μου γιαγιά
Γιαγιούλα,
θυμάσαι; Εσύ το ‘χες πει
Πως μία ψυχούλα
θα φύγει απ’ τη Γη
Σαν πέσει ένα
αστέρι
Ψηλά στα ουράνια
θ’ ανέβει ξανά
Μαζί με τ’
αστέρια τα φωτεινά
Σαν λευκό
περιστέρι
ΣΚ. 6Η
(Ανάβει και
τέταρτο σπίρτο και εμφανίζεται η γιαγιά).
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Αχ, ήρθες γιαγιά
μου, για σένα μιλούσα
ΓΙΑΓΙΑ
Θυμάσαι μικρούλα
που σου τραγουδούσα;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Τι όμορφα όλα που
ήταν γιαγιά
ΓΙΑΓΙΑ
Καλό μου παιδάκι,
σε βρίσκω ξανά
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Γιαγιά μου, μη
φύγεις κι εσύ
Κοντά μου σαν
είσαι, γίνομαι δυνατή
ΓΙΑΓΙΑ
Ξανά δεν σ’
αφήνω, μικρό μου παιδί
Μαζί σου θα
μείνω, για πάντα μαζί
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Αχ πάρε με μαζί
σου γιαγιούλα μου καλή
Μη φύγεις κι εσύ
όταν το φως τούτο χαθεί
(Ανάβει όλα τα
σπίρτα, για να κρατήσει τη γιαγιά και δημιουργείται ένα δυνατό φως).
Τι όμορφη αλήθεια
που είσαι γιαγιά
Λάμπεις σαν Ήλιος
και σαν Παναγιά
ΓΙΑΓΙΑ
Δωσ’ μου το χέρι
κι ας πάμε ψηλά
Τ’ αστέρια να
βρούμε τα φωτεινά
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Αλήθεια γιαγιάκα,
θα ‘ναι όλα καλά;
Θα πάμε να βρούμε
και τη μαμά;
ΓΙΑΓΙΑ
Ναι. Βιάσου μικρή
μου. Τ’ αστέρι μας φτάνει
Ν’ ανέβουμε
πρέπει. Γοργά να μας πάρει
(Πιάνονται από το
χέρι, ανεβαίνουν ψηλά και τότε βγαίνει ο πατέρας από το παράθυρο/ μπαλκόνι).
ΠΑΤΕΡΑΣ
Χριστίνα! Χριστίνα!!! Μα έχεις τρελαθεί,
Σήμερα θα έπρεπε
να είσαι σοβαρή,
Ντροπή σου
ανεπρόκοπη, μια μέρα σαν αυτή
Αύριο στη γιορτή
σου θα είσαι νηστική
Αν δεν πουλήσεις
σήμερα τα σπίρτα που κρατάς
Μην σώσεις και
γυρίσεις, το βράδυ αλλού να πας
Τσακίσου!
Συμμαζέψου! Κάτω μην κατεβώ…
Μόνος μου σε
μεγάλωσα, θυσίες ένα σωρό
Να φας, να πιεις,
να ντύνεσαι, κάπου να κοιμηθείς
Άρρωστο με κατάντησες,
για όλα φταις εσύ!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Πατέρα μου αντίο,
και χρόνια πολλά
Άλλο δε θα
κουράζεσαι για μένα ξανά
(Και η φωνή της
σβήνει σιγά σιγά και ενώνεται με τη χορωδία που ψάλλει τα κάλαντα, of stage, glorioso).
No comments:
Post a Comment