Διαβάζω πριν χρόνια
Αυτά που 'χω γράψει
Στην ίδια κρυψώνα
Δεν έχω αλλάξει
Κλεισμένη στο φόβο
Και ποιος να με ψάξει;
Τρομάζω στον πόνο
Μα μ’ έχει αγκαλιάσει
Το όνειρα δεν φτάνουν
Δε μου φτάνουν
Μα πάντα κάτι περιμένω
Πάντα περιμένω
Δεν αρχίζω να Ζω
Θέλω να ζω
Ο χρόνος κυλάει
Και δεν τον προφταίνω
Το χθες μου μιλάει
Στις σκέψεις μου μένω
Χάνω το τώρα
Κι εμένα με χάνω
Πετάω τα δώρα
Ποιόν παριστάνω;
Τα όνειρα δεν φτάνουν...
No comments:
Post a Comment