ΡΟΔΌΛΦΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΆΔΗΣ, Συνέντευξη, (2005)

Ροδόλφος Ελευθεριάδης

 Τέχνη & Υπερβατικός Διαλογισμός

«Η Ομορφιά και η Αλήθεια οδηγούν και τα δυο στον ίδιο στόχο, στο εσωτερικό μας Φως».

                  Αποκλειστική Συνέντευξη στην Λεία Λώτους Μιχαλοπούλου

Ο Ροδόλφος Ελευθεριάδης είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης  (an extraordinary artist), μάλιστα υπήρξε μαθητής του πρωτοπόρου Kurt Kranz, καλλιτέχνη του Kinetik in Kunst (κινήματος Κουνστ), και παλιό μέλος του Bauhaus. Ο Ροδόλφος, (αν και έζησε πολλά χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο, μία από τις γειτονιές του ήταν η Height Ashbury St., επίσης στο Κολοράντο και στο Τέξας, και  συναναστράφηκε πρωτοπόρους καλλιτέχνες εκεί, έπειτα μετέφερε την τέχνη του στον Καναδά και στο  Μεξικό, όπου επίσης έκανε σπουδές) σπούδασε Καλές Τέχνες πρώτα στο Κίελο και μετά στο Αμβούργο της Γερμανίας με υποτροφία για διακεκριμένους φοιτητές, προχώρησε σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης όπου έκανε επίσης εκθέσεις με τα έργα του, συγκεντρώνοντας βραβεία. Μία σημαντική από αυτές τις εκθέσεις  ήταν με θέμα «ANTIMILITARISMUS» (την «Αντιστρατοκρατία», εν έτη 1970), ως άμεσο υπαινιγμό κατά της δικτατορίας στην Ελλάδα. Ο Ροδόλφος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη όπου τώρα ζει, και την επισκεπτόταν συχνά όσο έλειπε στο εξωτερικό. (Σε μια από αυτές τις επισκέψεις του τότε ανακρίθηκε στο Γ’ αστυνομικό τμήμα για το θέμα της παραπάνω έκθεσής του, «αν και…χωρίς επακόλουθα, ευτυχώς», όπως λέει και ο ίδιος χαμογελώντας πονηρά). Ο Ροδόλφος είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος, είναι φιλόσοφος, είναι ποιητής, όταν μιλάει ακούς μια αγγελική μελωδία να πηγάζει από μέσα του. Πολλοί θα τον θεωρούσαν «δάσκαλο»… Ο ίδιος έχει διδάξει υπερβατικό διαλογισμό στο Αμβούργο, αφού μαθήτευσε δίπλα σε δάσκαλο του υπερβατικού διαλογισμού του Μαχαρίσι.

 Όμως ξέχασα να σας πω, ότι εγώ τον γνώρισα όταν ήμουν ακόμα παιδί, στην ηλικία εκείνη που κανείς έχει ακόμα την ικανότητα να ξεχωρίζει τους ανθρώπους και, όσοι τους αξίζει, χαράζονται βαθιά στη μνήμη του. Σε μία από εκείνες τις επισκέψεις του στην Θεσσαλονίκη τον γνώρισα, όπου ο υπερβατικός διαλογισμός φιλοξενούσε στους κύκλους του αξιόλογα και επώνυμα άτομα, ανθρώπους του πολιτισμού του τόπου .

Θελήσαμε να τον ακούσουμε να μας μιλά για τις εμπειρίες του στον υπερβατικό διαλογισμό, και πως τον βοήθησε να φτάσει στα «υπερβατικά πεδία» από τα οποία πηγάζει η τέχνη του, η έμπνευσή του. Είναι, για μας εδώ στο περιοδικό Yoga, ένας πραγματικά πρωτοπόρος καλλιτέχνης, που συνδυάζει τον υπερρεαλισμό και τον συμβολισμό με τη μεταφυσική ζωγραφική, και είναι, όπως λεει και ο ίδιος, «επηρεασμένος» από τον De Chirico.

Τον ανακαλύπτουμε στο απομονωτήριο του. Τα έργα του μας εντυπωσιάζουν, τα λόγια του μας γοητεύουν. Η συζήτηση μαζί του δεν σταματά εδώ. Θα θέλαμε να συνεχίζαμε την συνέντευξη για μέρες...

-      Για δεκαπέντε χρόνια έζησες στο San Francisco, εκεί όπου όλη η κουλτούρα της Αμερικής δημιουργεί και ψάχνει, ψάχνει και δημιουργεί. Γιατί βρίσκεσαι τώρα εδώ;

-      Η ζωή μας προχωράει μέσα από βήματα που κάνουμε για να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας. Πιστεύω ότι το κάθε βήμα μας είναι και μια μοναδική εμπειρία στη ζωή μας, αναγκαία στην πρόοδο μας, αρκεί να μην μας νοιάζει το αύριο. Κάθε εμπειρία μας οδηγεί στο επόμενο βήμα, στην επόμενη εμπειρία. Το τώρα και το εδώ για μένα δεν έχει να κάνει τόσο με τον τόπο, ούτε με τον συγκεκριμένο χρόνο, όσο με την ανάγκη μου για δημιουργία και παραγωγή έργου, ζωγραφικού έργου, για να αποδώσω μ’ αυτό, το συμπαντικό και το αιώνιο. Ναι, έχω κλειστεί στο καβούκι μου, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, και ζωγραφίζω ασταμάτητα, μέρα και νύχτα. Δεν νιώθω όμως καθόλου εγκλωβισμένος μέσα σ’ αυτόν τον περιορισμένο χώρο, γιατί ο πραγματικός χώρος μέσα στον οποίο κινούμαι έχει να κάνει με μια εσωτερική διεργασία, που συνεχώς με βγάζει έξω από το εδώ και τώρα, με οδηγεί σ’ ένα άλλο, ουράνιο θα μπορούσα να πω, υπερβατικό χώρο. Αυτόν που εκφράζω στα έργα μου, μέσα από σχήματα και χρώματα.

-      Πώς τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα σ’ αυτόν τον υπερβατικό χώρο, που εκφράζεις με το έργο σου;

-      Για να προχωρήσουμε τη συζήτηση εδώ, θα πρέπει να θέσουμε τις έννοιες του μικρόκοσμου για τον άνθρωπο και του μακρόκοσμου για το σύμπαν. Πιστεύω ότι υπάρχει άμεση σύνδεση μικρόκοσμου και μακρόκοσμου. Στον καθένα μας έγκειται κατά πόσο θα διεισδύσουμε από το τώρα στο αιώνιο, από το εδώ στο παντού. Και εδώ εισάγεται η έννοια του γνώθι σε αυτόν, η αυτογνωσία. Ως βασική προϋπόθεση για να γνωρίσουμε το Όλον, είναι κατ’ αρχάς να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Είμαστε κομμάτια που συνθέτουν το Όλον και συγχρόνως ολοκληρωμένες μονάδες, «κατ’ εικόνα και καθ ομοίωση Του».

-      Πώς μπορεί ένας άνθρωπος απομονωμένος όσο εσύ, να λειτουργεί ευεργετικά, για όλο τον κόσμο, συμμετέχοντας σ’ αυτό που λέμε παγκόσμια εξέλιξη;

-      Όταν είσαι δημιουργός, αυτό που παράγεις, ανήκει σ’ όλο τον κόσμο, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Το κυοφορείς και το γεννάς, απλά, όπως μια έγκυος γυναίκα εγκυμονεί και, κάποια στιγμή, γεννά το παιδί της, και αυτό μεγαλώνει και γίνεται ένας καινούριος και αυτόνομος άνθρωπος. Παρόμοια, ένας καλλιτέχνης γίνεται συμμέτοχος της ίδιας της ζωής που δημιουργεί, γιατί αυτό είναι μέσα στην ίδια του τη φύση. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς…

-      Τι είναι για σένα η Τέχνη;

-      Μέσα από την παιδεία που έλαβα στη Γερμανία όπου σπούδασα, έμαθα ότι η Τέχνη είναι μια ανώτερη μορφή επικοινωνίας, που αγγίζει τις πιο λεπτές χορδές της ανθρώπινης ύπαρξης. Μέσα από άγνωστες και μυστηριώδεις εσωτερικές διεργασίες και πέρα από αρμονίες και δυσαρμονίες. Η Τέχνη αγγίζει μέσα μας αυτό που στη Φύση ονομάζεται Δημιουργία και υπάρχει μέσα στον καθένα μας. Αυτό που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά της Φύσης στη θέα ενός λουλουδιού, στο άκουσμα ενός πουλιού, μας συγκινεί και συχνά φέρνει δάκρυα στα μάτια μας, καθώς ανακαλύπτουμε μια σχέση, μια συγγένεια, μαζί τους. Για μένα η πρωταρχική και υπέρτατη Τέχνη είναι η ίδια η δημιουργία της Φύσης.

-      Τι είναι Ομορφιά για σένα;

-      Το έργο της φύσης, η ίδια η δημιουργία είναι η εικόνα της Ομορφιάς. Μπορούμε να τη δούμε στα μάτια ενός παιδιού, στο χαρακωμένο πρόσωπο ενός ξωμάχου, ο καλλιτέχνης ακόμη κι εκεί μπορεί να δει την ομορφιά και ζωγραφίζοντας την, να μιμηθεί τη φύση. Αυτό είναι πολύ πιο έντονο μέσα στα κλασικά έργα της αρχαιότητας, όπου ο καλλιτέχνης αποτυπώνει, στα πρόσωπα κυρίως, την τέλεια ομορφιά. Φυσικά η τέχνη, όπως και όλα τ’ άλλα, εξελίσσεται, αλλάζει. Και μέσα στις χιλιετίες που ακολούθησαν, βλέπουμε τάσεις και μορφές που συχνά μας ξαφνιάζουν, είναι και αυτές όμως ταγμένες στην αναζήτηση της Ομορφιάς.

-      Ποια είναι αυτή η μετάλλαξη που έχει συμβεί επάνω στον πλανήτη μας κατά την εξελικτική του πορεία, και ποια επάνω σε εμάς τους ίδιους;

-      Βασικά ζούμε επάνω σ’ ένα ζωντανό πλανήτη, όπου επάνω του όλα εξελίσσονται, όλα προχωράνε. Κάθε βήμα εξέλιξης, έχει θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά. Η ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο ακόμα να βαδίσει, ωστόσο σε προσωπικό επίπεδο, ο καθένας καλείται να προχωρήσει στον δικό του δρόμο και μέσα από προσπάθειες να επεκτείνει τη συνειδητότητα του, να αγγίξει περιοχές άπιαστες ακόμα, φτάνοντας στο Φως.

-      Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιος σκοπός στον άνθρωπο;

-      Ναι. Υπάρχει. Και αυτός ο σκοπός είναι να βρούμε τον δρόμο που οδηγεί στο Φως, και να γίνουμε συμμέτοχοι του Φωτός, στην εξέλιξη του πλανήτη. Όπως ένα δέντρο που μεγαλώνουν οι ρίζες του μέσα στο χώμα, υψώνει ταυτόχρονα τα κλαδιά του προς τον ουρανό, έτσι κι εμείς είμαστε δεμένοι, τόσο με τη Γη, όσο και με τον προορισμό μας, που είναι ο Ουρανός. Καθώς αναπτυσσόμαστε σαν τα δέντρα, πρέπει να δώσουμε καρπούς για να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ύπαρξης μας.

-      Η αρχαία Γνώση, μπορεί να μας καθοδηγήσει σ’ αυτόν τον δρόμο;

-      Δυστυχώς μέσα στους αιώνες πολλή Γνώση έχει χαθεί, είτε από φυσικές, είτε από ανθρώπινες επεμβάσεις. Κατακλυσμοί, εκρήξεις ηφαιστείων, ξηρασίες, παγετώνες αλλά και πόλεμοι και εμπρησμοί, και άλλες αιτίες, έχουν καταστρέψει θησαυρούς όπως την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, έθαψαν, κυριολεκτικά, την αρχαία γνώση κάτω από στάχτες άγνοιας και σκότους. Το Φως όμως είναι πάντα εκεί, μας περιμένει να βαδίσουμε τον προσωπικό μας δρόμο της εξέλιξης, που θα μεταμορφώσει την ασήμαντη ατομικότητα μας, σε Πρόσωπο που συμμετέχει στην παγκόσμια συνείδηση.

-      Υπάρχει τελικά τρόπος για να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο, και ποιος είναι για σένα αυτός ο δρόμος;

-      Πιστεύω απόλυτα στην ύπαρξη του τρόπου και στη δυνατότητα να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο της εξέλιξης, ο καθένας μας ξεχωριστά.

Για μένα, σκοπός της δουλειάς μου είναι να εκφράσω, μέσα από την ζωγραφική, όλες αυτές τις έννοιες που κατακλύζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου. Αυτό είναι το δικό μου έργο. Άλλος εκφράζεται μέσα από τη μουσική, άλλος συνθέτει μέσω του λόγου, όλοι όμως δουλεύουμε στη ίδια βάση, χρησιμοποιώντας τις ίδιες συχνότητες, που είτε χρώμα λέγονται, είτε νότες, είτε λέξεις, συνθέτουν τη ζωή και οδηγούν στο Φως και στον πρωταρχικό ήχο της δημιουργίας.

-      Είπες στην αρχή ότι η τέχνη είναι μια ανώτερη μορφή επικοινωνίας. Μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η επικοινωνία;

-      Οι διαστάσεις και οι δυνατότητες της τέχνης δεν έχουν όρια, γι’ αυτό και δεν σταματώ να δουλεύω στο ίδιο θέμα, πολλές φορές σε ατέλειωτες παραλλαγές, μέχρι να πιάσω τις πιο λεπτές αποχρώσεις του μηνύματος που κάθε φορά έχω να μεταφέρω μέσα από τα έργα μου. Σαν ένας ταχυδρόμος του σύμπαντος.

Αυτές οι διαστάσεις φθάνουν μέχρι το απόλυτο, όπως και ο Κόσμος, ολόκληρο το σύμπαν. Δεν υπάρχουν όρια στην καλλιτεχνική δημιουργία, όπως δεν υπάρχουν όρια και στην εσωτερική δυνατότητα εξέλιξης και ολοκλήρωσης του ανθρώπου. Η τέχνη ανοίγει τα μάτια μας στον αόρατο κόσμο που μας περιβάλλει μέσα από συμβολισμούς, μέσα από χρώματα και μουσικές νότες. Πρέπει να ανοίξουμε τα εσωτερικά μας μάτια για να δούμε, τα εσωτερικά μας αυτιά για ν’ ακούσουμε.

-      Τι χρειάζεται να κάνουμε εμείς, που δεν είμαστε όλοι καλλιτέχνες, αλλά διψάμε να γνωρίσουμε, να καταλάβουμε, να προχωρήσουμε παραπέρα;

-      Θεωρώ απολύτως απαραίτητη την Παιδεία και την αναγκαία εκπαίδευση για να ανοίξουν τα εσωτερικά μας κέντρα. Η Παιδεία φέρνει την απαιτούμενη καλλιέργεια, ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε μέσα από το ορατό το αόρατο.

-      Και ποιο θα πρέπει να είναι αυτό το αόρατο που ψάχνουμε, και πώς θα το βρούμε;

-      Το αόρατο μας περιβάλλει και μας μιλά συνέχεια. Μέσα απ’ τα όνειρα, μέσα απ’ τις αισθήσεις και τα συναισθήματα μας, υπάρχει στο εδώ και τώρα, και απλά ζητά από μας να το εκφράσουμε. Βέβαια, στον καθένα μας, ανάλογα με τις επιλογές του, διαφέρει το που θα στραφεί και τι είναι αυτό που θα ψάξει, ακόμα διαφέρει ο βαθμός ωριμότητας, ωστόσο υπάρχει ο δρόμος που αν θέλει μπορεί να τον βρει. «Όποιος ζητά θα πάρει, όποιος ψάχνει θα βρει».  Άλλος πιο εύκολα, άλλος πιο δύσκολα, μέσα από δοκιμασίες και περιπέτειες. Ανάλογα με το επίπεδο της, η κάθε ψυχή προχωρά στην ωρίμανση της, για να δώσει, στην ώρα της, καρπούς που θα θρέψουν την ίδια και τους γύρω της.

-      Σε κάθε μονοπάτι μαθαίνουμε κάποια πράγματα και, αν είμαστε τυχεροί, τα χρησιμοποιούμε για ν’ ανοίξουμε την δική μας πόρτα. Πώς θα καταλάβουμε ότι αυτή είναι η δική μας πόρτα;

-      Εδώ πρέπει να επισημάνω κάτι. Σκοπός της Δημιουργίας είναι η Ευτυχία. Όχι το άγχος, όχι η μιζέρια, αλλά η Ευτυχία. Αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα όσα πρέπει να μάθουμε. Βρισκόμαστε εδώ για να γίνουμε συμμέτοχοι της χαράς της δημιουργίας του σύμπαντος. Άρα, το κριτήριο μας πρέπει να είναι κατά πόσο ο δρόμος που βαδίζουμε μας γεμίζει ειρήνη και πληρότητα, αν ναι, τότε σημαίνει ότι προχωράμε σωστά.

-      Πώς συνδέεται με όλα αυτά, και τι είναι, ο Υπερβατικός Διαλογισμός;

-       Ο Υπερβατικός Διαλογισμός είναι μια τεχνική η οποία βοηθάει τον άνθρωπο που την εφαρμόζει στην εκγύμναση των εσωτερικών του κέντρων, με σκοπό την ανάπτυξη και την ολοκλήρωση του. Εφαρμόζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ινδία και μπορούμε να την παρομοιάσουμε με τις ασκήσεις της γυμναστικής που έχουν σκοπό την ενίσχυση του σώματος. Ο Μαχαρίσι Μαές Γιόγκι την δίδαξε στη Δύση τη δεκαετία του 1960. Είναι μια τεχνική που οδηγεί κατευθείαν στο πνεύμα. Απευθύνεται στον καθημερινό άνθρωπο της Δύσης, με όλα τα προβλήματα και το στρες που αντιμετωπίζει, βοηθώντας τον να κάνει τη σκέψη του πιο διαυγή, καθώς επιδρά στη χαλάρωση του νευρικού του συστήματος. Ο Υπερβατικός Διαλογισμός δεν είναι ο μόνος που χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους που θέλησαν να υπερβούν τα στενά όρια της υλικής ύπαρξης τους. Τόσο στην Ινδία, όσο και σε άλλες χώρες, Ιαπωνία, Κίνα, Κεντρική Αμερική, βρίσκουμε αντίστοιχες τεχνικές και μεθόδους με ανάλογα αποτελέσματα.

-      Τι είναι για σένα ο Μαχαρίσι και τι ο υπερβατικός διαλογισμός;

-      Ο Μαχαρίσι είναι ένας από τους πολλούς Διδασκάλους, που μετέδωσαν αυτήν την τεχνική και την έφεραν στη Δύση. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός χάρη στους Beatles και στο κίνημα της νεολαίας του 1960. Ο υπερβατικός διαλογισμός, το ξαναλέω, είναι μια τεχνική –ένα μέσο και όχι ένας σκοπός– από τις πολλές που διδάχτηκαν στην υφήλιο από διάφορους πολιτισμούς. Είναι το πιο απλό πράγμα που υπάρχει, και αν εξασκηθούμε σ’ αυτόν δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά, κάθε μέρα, μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη πηγή άντλησης ενέργειας, έμπνευσης και θεραπευτικής δύναμης.

-      Πώς ξεκινάμε τον Υπερβατικό Διαλογισμό;

-      Ο εξουσιοδοτημένος δάσκαλος δίνει στον ενδιαφερόμενο, σε μια τελετή μύησης, το προσωπικό του Μάντρα, και τον καθοδηγεί έτσι ώστε να συγκεντρώνεται σ’ αυτό, αφήνοντας κατά μέρος όλες τις άλλες σκέψεις, αισθήσεις και συναισθήματα που συνήθως κατακλύζουν τον νου μας.

Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού κάθεσαι μόνος, σε έναν ήσυχο χώρο. Πρώτα χαλαρώνεις, με κάποιες αναπνευστικές ασκήσεις, και φθάνεις σιγά-σιγά στο κέντρο του εαυτού σου, αντλώντας από ‘κει την ενέργεια της ζωής που όλοι κρύβουμε μέσα μας, το Φως που «εντός ημών εστί». Η τεχνική αυτή μας βοηθά να καθαρίσουμε, στην αρχή, τα συσσωρευμένα κατάλοιπα της κούρασης και των εντάσεων, που μας βασανίζουν από τα παιδικά μας κιόλας χρόνια. Σιγά-σιγά ο δρόμος καθαρίζει, κι εμείς μπορούμε να βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον αληθινό εαυτό μας, κάτι που σε μικρότερη κλίμακα πετυχαίνει ο ύπνος, απαλλάσσοντας μας από την καθημερινή σωματική κούραση.

-      Τι χρειάζεται να κάνουμε για να γνωρίσουμε τον Υπερβατικό Διαλογισμό;

-      Όπως κάθε τεχνική, πρέπει κάποιος να σου τη διδάξει. Αν μια φορά την μάθεις μπορείς να την εξασκείς μόνος σου. Κατ’ αρχήν πρέπει να μάθεις να μην μπερδεύεις την τεχνική με άλλα στοιχεία, μεταφυσικά, ψυχολογικά, κλπ. Είναι δρόμος, τρόπος για όσους θέλουν να πάνε παραπέρα. Δεν είναι σκοπός. Εγώ δεν είμαι πια ενεργός δάσκαλος του υπερβατικού διαλογισμού, αλλά μπορώ να πω ότι οι δυνατότητες που εμπεριέχουμε μέσα μας είναι τεράστιες και είναι καθήκον μας να καθαρίσουμε τον εαυτό μας, πρώτα για μας τους ίδιους, έτσι ώστε να ζήσουμε μια πλήρη και καλύτερη ζωή, και μετά να γίνουμε οι πομποδέκτες της ανώτερης πνευματικής Δύναμης για τους γύρω μας και το περιβάλλον μας. Όλοι μας είμαστε ατελείς, και πρώτα εγώ ο ίδιος, γι’ αυτό ακριβώς και έχουμε ανάγκη απ’ το Φως.

-      Τι ακριβώς είναι το Μάντρα και πως λειτουργεί;

-      Είναι ένας ήχος που λειτουργεί σαν το κλειδί, που ο δάσκαλος μας δίνει, για να προχωρήσουμε και ν’ ανοίξουμε μ’ αυτόν την πόρτα του αληθινού εαυτού μας. Ο ήχος αυτός είναι μια συχνότητα προσωπική, που μας αγγίζει. Σκοπός του είναι να συγκεντρώσει την προσοχή μας σ’ αυτήν τη συχνότητα, καθώς χαλαρώνουμε σιγά-σιγά, χωρίς όμως να κοιμηθούμε, προχωρώντας, όλο και βαθύτερα, στον εσωτερικό μας κόσμο.

-      Ποια είναι αυτή η κατάσταση χαλάρωσης στην οποία μας οδηγεί ο υπερβατικός διαλογισμός;

-      Θα αναφερθώ στις τρεις γνωστές καταστάσεις συνειδητότητας. Την εγρήγορση, τον ύπνο με όνειρα, και τον βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα. Ανάμεσα στην εγρήγορση και στον ύπνο με όνειρα, υπάρχει ένα ενδιάμεσο στάδιο συνειδητότητας, που χαρακτηρίζεται από τη βαθιά χαλάρωση που φέρνει ο ύπνος, αλλά και από τη δυνατότητα εγρήγορσης. Ο υπερβατικός διαλογισμός σε φέρνει σ’ αυτό ακριβώς το επίπεδο συνείδησης. Σ’ αυτή τη φάση έχει αποδειχθεί πειραματικά ότι ο μεταβολισμός μας πέφτει χαμηλότερα ακόμα και απ’ ότι στη φάση του ύπνου χωρίς όνειρα. Τα χαρακτηριστικά αυτής της κατάστασης είναι η μείωση των χτύπων της καρδιάς και η βραδύτητα της αναπνοής. Το μυαλό σ’ αυτή τη φάση βρίσκεται τόσο στο έξω, όσο και στο μέσα μας. Εμείς απλά δεν κάνουμε τίποτα. Ο υπερβατικός διαλογισμός δεν απαιτεί από μάς καμιά προσπάθεια. Απλά σου δίνει τη δυνατότητα να δεις τον εαυτό σου όπως είναι, και τότε μπορείς να γίνεις πιο ευαίσθητος και με μεγαλύτερη κατανόηση, τόσο για σένα τον ίδιο, όσο και για τους γύρω σου. Αυτό δεν γίνεται με κανένα «μαγικό» τρόπο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Ναι, ο διαλογισμός δεν δρα «μαγικά», σ’ αυτόν δεν υπάρχει τίποτα το σκοτεινό ή το περίεργο. Δε χρειάζεται λοιπόν παρά μόνο να μείνουμε απλοί παρατηρητές των όσων συμβαίνουν εντός μας. Τότε θα νιώσουμε ξαφνικά πως πετάμε κι εμείς, όπως ο γλάρος, με τα φτερά μας ακίνητα, χωρίς να χρειάζεται τίποτε άλλο παρά να αφεθούμε στον άνεμο. Μέσα απ’ το διαλογισμό μαθαίνουμε να ισορροπούμε σ’ όλες τις καταστάσεις της ζωής μας. Αυτό γίνεται αυτόματα, όπως αυτόματα το πλυντήριο πλένει τα ρούχα μας και τα βγάζει πεντακάθαρα, με το πάτημα ενός κουμπιού. Όλοι μας κουβαλάμε στίγματα από παλιά στρες, που έχουν κολλήσει επάνω μας, και εκδηλώνονται σαν εντάσεις και εμμονές που μας ταλαιπωρούν. Ο διαλογισμός μας βοηθάει να καθαρίσουμε αυτά τα στίγματα, καθώς χαλαρώνει το νευρικό μας σύστημα, και να αποβάλλουμε τις εντάσεις, τις κακές συνήθειες, τους φόβους και τις εμμονές, που από παιδιά κουβαλάμε. Δηλαδή, όλα όσα εμποδίζουν το εσωτερικό μας Φως να μας πλημμυρίσει και να μας κάνει συν-δημιουργούς στο θαύμα της ζωής.

Ο Ροδόλφος επέστρεψε από την Αμερική στην Θεσσαλονίκη το 1990, έπειτα από μία έκθεσή του στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στο Σαν Φρανσίσκο, με θέμα «Μέγας Αλέξανδρος», η οποία είχε ενθουσιώδη ανταπόκριση, ωστόσο δεν έχει εκθέσει έργα του στην γενέτειρα του! Τι λέτε; Δεν είναι καιρός για μια αναδρομική έκθεση των δημιουργιών του;

26 Νοεμβρίου 2005